De unisex tanktop, of de XX-XY kledingkast

De unisex tanktop, of de XX-XY kledingkast

Blauw voor jongens. Roze voor meisjes. Sommigen comfortabel in hun sneakers. De anderen op hakken van 12. Mannen met het comfort van een functionele stijl. Vrouwen worden gecorseteerd, gevormd, ontbloot, geseksualiseerd. Zouden deze clichés niet een beetje ranzig, gendergerelateerd en opgewarmd patriarchaat ruiken? Wel, ja. Net zoals een tanktop, of Marcel, niet voorbehouden is aan magazijnmedewerkers in Parijs, of een sweatshirt voor Rocky Balboas uit de vier hoeken van de wereld, is het welzijn van kleermakers niet langer het voorrecht van de genderman. Unisex-mode, oftewel genderloos, bevrijdt zich van het onderscheid tussen man en vrouw en brengt lichamen samen. Wat de geesten betreft... het is aan jou. De tanktop creëert geen gelijkheid, maar draagt ​​er wel aan bij.

Comfort voor iedereen

Zeer goed geplaatst op de schaal van "Ik kleed me zoals ik wil, wat mijn chromosomen ook zijn": de tanktop. Geherinterpreteerd buiten de arbeidersoutfits en ijzerheffers, bevindt de Marcel zich in het hart van stedelijke mode of sportkleding die de codes verandert. De tanktop komt uit de marge, het shirt valt eraf en vinkt geen vakjes meer aan. Comfortabel, het kan niet ergonomischer en zeer stijlvol zijn, zolang je maar weet hoe je het verstandig moet gebruiken (het is duidelijk... we wachten niet op Patrick), het wordt steeds populairder sinds een paar muzen, van XX- of XY-karyotype , maakten er hun speerpunt van. Sigourney Weaver, Belmondo, Lara Croft, Freddie Mercury, Kirsten Dodgen... of ze er nu zijn om de aliens neer te slaan, koopwaar uit te stallen of over de Champs Elysées te flaneren, de Marcel is een essentiële klassieker die gemak en stijlveelzijdigheid combineert. Afgezien van elk debat over het binaire getal, biedt de tanktop comfort aan zowel vrouwen als mannen. Gender is een non-onderwerp, terwijl bewegingsvrijheid op ieders lippen ligt, met of zonder glans, met of zonder snor. Maar dan met een Marcel.

Liberalisering van kledingvoorschriften

Mannen willen niet noodzakelijkerwijs viriliseerd worden, en vrouwen ook niet per se geseksualiseerd, op een manier die van het lichaam een ​​visitekaartje maakt. Kledingtrends vertegenwoordigen de waarden van onze samenleving en hebben sommigen lange tijd blootgesteld aan het verleiden van anderen. De democratisering van unisex-mode beantwoordt aan een vrouwelijke behoefte om voor zichzelf te gelden als individu, en zich niet langer bloot te geven als object. In een broek, in een matrozenshirt, in een smoking, in Marcel herdefinieert de vrouw schoonheid buiten de seksistische beperkingen van een ander tijdperk. De tanktop is, net als alle andere unisex-kleding, een aanval op de hyperseksualisering van de mode, een slip die bedoeld is om andere modellen tentoon te stellen. Schoonheid, zeker. Maar ook comfort, welzijn en vrijheid. Zowel in de sport als in het dagelijks leven hoeven vrouwen niet langer koste wat het kost “dit vreemde object van verlangen” te belichamen. Net als het andere geslacht willen ze Marcel, casual, korte broeken voor het spelen van strandhandbal, broekpakken voor seminars en unisex binnen handbereik. Wanneer ze willen, waar ze willen. Dus als de vrouw de toekomst van de man is, zal de 21e eeuw een tank zijn, of niet.