De unisex tanktop, of de XX-XY kledingkast
Het unisex tanktop, of de XX-XY garderobe
Blauw voor jongens. Roze voor meisjes. De een comfortabel in sneakers. De ander op 12-centimeter hakken. Mannen in het comfort van een functionele stijl. Vrouwen gecorset, gevormd, tentoongesteld, seksualiseerd. Ruiken deze clichés niet een beetje naar veroudering, gender en verwarmd patriarchy? Inderdaad. Net zoals een tanktop, of Marcel, niet enkel voor de arbeiders van de hallen in Parijs is, of de sweat voor de Rocky Balboa's uit alle hoeken van de wereld, is kledingwelzijn niet langer het voorrecht van het mannelijk geslacht. Unisex mode, of genderloos, doorbreekt de mannen/vrouwen onderscheid en brengt de lichamen samen. Wat betreft de geesten... het is aan jullie. De tanktop maakt de gelijkheid niet, maar draagt er wel aan bij.
Comfort voor iedereen
Zeer goed gepositioneerd op de schaal van "ik kleed me zoals ik wil, ongeacht mijn chromosomen": de tanktop. Herinterpreteerd buiten de werkkleding en de gewichtheffers, bevindt de Marcel zich in het hart van een urban of sportswear mode die de codes verandert. De tanktop komt uit de marge, laat het shirt vallen, en hoeft geen vakjes meer aan te kruisen. Comfortabel, ergonomisch en zeer stijlvol, zolang je het maar goed weet te gebruiken (duidelijk... we wachten niet op Patrick), democratiseert hij sinds enkele stijliconen, caryotype XX of XY, hem hebben opgeëist. Sigourney Weaver, Belmondo, Lara Croft, Freddie Mercury, Kirsten Dodgen... of ze nu daar zijn om aliens te verslaan, de waren tentoon te stellen of te flaneren op de Champs Elysées, de Marcel is een onmiskenbare klassieker die gemak en stijl veelzijdigheid combineert. Buiten elke discussie over binariteit, biedt de tanktop comfort voor zowel vrouwen als mannen. Gender is geen onderwerp, terwijl de vrijheid van beweging op ieders lippen is, met of zonder lipgloss, met of zonder snor. Maar met een Marcel.
Liberalisering van de kledingcodes
Mannen willen niet meteen verhard worden, en vrouwen willen niet meteen seksualiseerd worden, door een mode die het lichaam als visitekaartje gebruikt. Vertegenwoordigers van de waarden van onze maatschappij, de kledingtrends hebben lange tijd de één ontblote om de ander te verleiden. De democratisering van unisexmode beantwoordt aan een vrouwelijke behoefte om zich te tonen als individu, en niet langer als object. In een broek, marinière, smoking, of Marcel, herdefinieert de vrouw schoonheid buiten de seksistische muren van een andere tijd. De tanktop, zoals elk ander unisex kledingstuk, is een aanval op de hypersexualisatie van mode, een glijpartij bedoeld om andere modellen te tonen. Van schoonheid, zeker. Maar ook van comfort, welzijn, en vrijheid. In de sport en in het dagelijks leven, hoeven vrouwen niet meer per se "dit vreemde object van verlangen" te belichamen. Net als de andere sekse, willen ze Marcel, casual, shorts om beachhandbal te spelen, een pantalon voor seminars, en unisex binnen handbereik. Wanneer ze willen, waar ze willen. Dus, als de vrouw de toekomst van de man is, zal de 21ste eeuw tanktop zijn of niet zijn.
