De tanktop, het verhaal van een kledingrevolutie - Marie Claire
De tanktop werd lang beschouwd als een populair en vervolgens macho-attribuut en krijgt nu een vreemd en feministisch imago. Veel merken maken het tot een standaard van de nieuwe seksuele revolutie, waarbij lichamen worden onthuld, waarbij vrouwelijk en mannelijk met trots en durf worden gemengd.
Zeldzame kleding brengt zoveel fantasieën over. De tanktop is daar één van. Deze tanktop, uitgevonden in de 19e eeuw door Marcel Eisenberg, eigenaar van de Marcel-kousenwinkel in Roanne, kleedde aanvankelijk arbeiders en boeren, omdat hij bijzonder geschikt was voor fysiek werk. “In eerste instantie is het herenondergoed dat niet bedoeld is om onthuld te worden. Het is een kledingstuk dat je warm houdt en gemakkelijk wast”, herinnert modehistorica Sophie Lemahieu zich.
"De tanktop is een heteroseksuele basic die veel clichés uitstraalt." - Virgil Lamette en Arthur Ballorin
Je ziet het vaak onder een overhemd, een karikatuur van de Fransman met een baret op zijn hoofd geschroefd. Maar de tanktop zal deze primaire functie geleidelijk aan verlaten om zich permanent in onze garderobe te nestelen.
"In de jaren vijftig werd de tanktop zwavelhoudend, juist omdat hij niet in het openbaar mocht worden gedragen", voegt Sophie Lemahieu toe. Dit is een eerste verschuiving, waarbij de tanktop van de status van ondergoed naar die van kleding gaat, op dezelfde manier als een t-shirt. Het wordt zelfs sexy dankzij de acteurs die het in veel films dragen, zoals Marlon Brando in A Streetcar Named Desire.
De geschiedenis van de tanktop stopt daar niet: in de jaren 80 werd dit kledingstuk het macho- en viriele attribuut bij uitstek.
"Het brengt het cliché van ultrasterke mannelijkheid over, het wordt gebruikt om gespierde armen te laten zien. We hebben allemaal het beeld van Sylvester Stallone in Rambo in gedachten", vervolgt Sophie Lemahieu.
Of die van sidekicks Archie Andrews en Jughead Jones in de Amerikaanse serie Riverdale.
De tanktop, symbool van een seksuele revolutie
Het is pas recentelijk dat de tanktop is geïnfiltreerd in dames- en LGBTQI+-garderobes.
"Er vindt vandaag een hertoe-eigening van het lichaam plaats en de tanktop wordt gebruikt om een boodschap over te brengen. Hij neemt deel aan een zekere seksuele bevrijding die wordt opgeëist door de queergemeenschap en die een macho-attribuut aanneemt. Het is een van de weinige kledingstukken waarmee mannen zoveel van hun lichaam kunnen laten zien. Het is een nogal banaal kledingstuk dat toch een sterk symbool wordt van de tegencultuur”, legt Sophie Lemahieu uit.
Een mening gedeeld door de medeoprichters van het geëngageerde collectief Ballorin. “Voor ons moet kleding het lichaam accentueren. We hebben een echt militant verlangen om LHBTQI+-mensen gedurfde kleding aan te bieden om hun creativiteit te uiten. En de tanktop viel een beetje voor de hand”, leggen mede-oprichters Virgil Lamette en Arthur Ballorin uit.
Ze vervolgen: "de tanktop is een heteroseksuele basic die veel clichés overbrengt, vooral die van machomannen uit de populaire Hollywood-cultuur. Voor de queergemeenschap is het even interessant als weerzinwekkend: er heerst een ambivalentie rond dit kledingstuk die ons verleidt en tegelijkertijd ingewikkeld maakt. Omdat er veel druk is op de lichamen van homoseksuele mannen.”
"Met de tanktop willen mannen met trots meer van hun lichaam laten zien."- Virgil Lamette en Arthur Ballorin.
Veel merken hebben deze basis al een aantal jaren benut om deze te transformeren, te herwerken en er een veel sterker, assertiever en seksueeler imago aan te geven. Het Ballorin-collectief heeft de krachten gebundeld met het Franse merk Les Tricots de Marcel, een echt instituut in de productie van dit historische kledingstuk.
Als Ballorin zich een bepaald logo voorstelde om deze samenwerking te illustreren, bleef de snit traditioneel. “We wilden de iconische tanktop behouden, en het is een van de stukken in onze collectie die het meest heeft gewerkt”, verheugen de medeoprichters. Het bewijs dat dit kledingstuk onmisbaar is geworden in je garderobe. “Met de tanktop komen mannen overeen om meer van hun lichaam te onthullen, met trots symboliseert het deze nieuwe seksuele revolutie in de queergemeenschap. Het maakt snitten mogelijk die voorheen nooit in de herengarderobe te vinden waren. Het is een nieuw soort engagement”, zeggen Virgil Lamette en Arthur Ballorin.
Gendergerelateerde kleding
Kingsley Gbadegesin, een jonge ontwerper gevestigd in Brooklyn, van zijn kant, hertekent ook een nieuwe verbeelding rond de tanktop. Hij omschrijft zichzelf als “een schepper die werkt aan de bevrijding van de zwarte gemeenschap, de queergemeenschap en mensen van kleur”.
Via zijn label K.ngsley biedt tanktops met herwerkte uitsparingen, asymmetrische bandjes en sexy snitten.
"Ik draag veel tanktops en koop ze meestal in de damesafdeling", legt Kingsley Gbadegesin uit in Vogue US.
"In de jaren 60 was de tanktop feministisch. Vrouwen dragen het zonder beha, zoals Jane Birkin." - Sophie Lemahieu
"Vrouwelijkheid kent geen grenzen. Ook al zie ik er misschien uit als een zwarte cis-man, geloof me, zodra ik mijn mond open, denk je: 'Oh, zij is een van ons'", lacht hij.
Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan biedt het Franse merk Omear ook een genderneutrale tanktop aan. “Mannelijke en vrouwelijke codes hebben tegenwoordig niet langer een grote plaats in de mode. Er is een verlangen om onszelf te bevrijden van dictaten”, zegt Kim Nigay, de oprichter van het merk.
De tanktop, een feministisch kledingstuk?
Prave voor vrouwen, mannen en niet-binaire mensen: de tanktop bevrijdt nu het lichaam. Behalve misschien voor vrouwen die nog te vaak het slachtoffer zijn van bodyshaming.
"In de jaren 60 was de tanktop feministisch. Vrouwen dragen het zonder beha, zoals Jane Birkin”, herinnert Sophie Lemahieu zich. Helaas worden sommige mensen tegenwoordig beledigd omdat ze ‘durven’ hun tepels onder hun tanktop te onthullen.
Léna Mahfouf betaalde de prijs op haar Instagram-account. “Geconfronteerd met een verhaal waarin ze een eenvoudig tanktopje droeg, zonder beha, hebben internetgebruikers het recht uitgevonden om ongepaste opmerkingen tegen haar te maken en haar lastig te vallen vanwege eenvoudige zichtbare tepels”, herinnert de media Madmoizelle zich.
Waarop de jonge vrouw antwoordde: “Ik vind het belangrijk om de jonge meisjes en jongens die mij volgen eraan te herinneren: je bent vrij om te dragen wat je wilt”.
Bron: marieclaire.fr - Door Gepubliceerd op https://www.marieclaire.fr/histoire-marcel
